ممنونم، متشکرم، سپاسگزارم

سپاسگزاری باعث افزایش نیکیها و تقویت انگیزه ی نیکوکار می شود. مادامیکه فرهنگ تشکر و قدردانی در جامعه یا در خانواده ای رواج داشته باشد، خیر و خوبی هم در آنجا رواج خواهد داشت.

اگر فرهنگ تشکر در ملتی نباشد، بدبینی و خودخواهی همه جا را خواهد گرفت. در چنین جامعه ای نیکوکار، احمق خواهد بود و خیرخواهی معنایی نخواهد داشت. در چنین جایی باید فقط به فکر خود بود و برای انجام هر کاری دلیلی مادی پیدا کرد. به همین جهت است که دین ما می گوید شکر نعمت، نعمتت افزون کند ،کفر ،نعمت از کفت بیرون کند.

خداوند تشکر کردن از مخلوقات را تشکر کردن از خود می داند. «من لم یشکر المخلوق لم یشکر الخالق» :هر که از خلق خدا (که به او نیکی کرده) تشکر نکند، شکر خدا را هم به جا نیاورده است.

مخصوصا در این موارد تشکر یادتان نرود

اگر کسی به شما خدمتی انجام داده است لازم است از او تشکر کنید حتی اگر اجرت آن را دریافت کرده و موظف به انجام خدمت بوده است. تشکر اجرت معنوی کار است و مثل اجرت مادی، حق طرف مقابل است.

از قرض دهنده و ضمانت کننده تشکر کنید

اگر از کسی پولی قرض گرفتید مستحب است هنگام پس دادن ،مقداری بیشتر (بدون شرط قبلی) به عنوان هدیه و تشکر پس بدهید. اگر این فرهنگ در جامعه رواج داشت فرهنگ قرض الحسنه هم تقویت می شد.

اگر وام گرفتید بدانید که ضامن لطف زیادی در حق شما کرده است. یکی از سختیهای وام گرفتن پیدا کردن ضامن است. امروزه در کشور ما کسانی که شرایط ضمانت دارند بسیار زیادند اما کسانی که این مسئولیت را قبول کنند کم اند.وقتی ضامن از وام هیچ سودی نمی برد و تنها متقبل زحمت و مسئولیت می شود باید اکیدا مورد تقدیر و تشکر قرار گیرد اما در بسیاری از موارد ضامن نه تنها تقدیر نمی شود بلکه بسیار مورد آزار و اذیت قرار می گیرد و چه بسا به خاطر بی مبالاتی متعهد، به زندان می افتد. در این صورت چطور نیکوکاری در جامعه رواج پیدا خواهد کرد؟ این افراد لاابالی و بی مسئولیتی که موجب کم شدن خوبیها در جامعه می شوند سلسله ای از گناهان را به گردن می گیرند. قرض گیرنده ای که قرض دهنده را اذیت می کند و متعهدی که با ضامن بدرفتاری می کند، موجب کم شدن نیکوکاری و رواج ربا گیری و بسیاری از مشکلات دیگر می شوند.

از واسطه ی ازدواج تشکر کنید

اگر کسی واسطه ی ازدواج شد حداقل به خاطر نیت خیرش از او تشکر کنید. در گذشته وساطت برای ازدواج جوانان بسیار بیش از اکنون مورد توجه بود. اما این فرهنگ نیز امروزه ضعیف شده است.

گفتنی است کسی که وساطت می کند ،پیشنهاد کننده است. آنکه قبول می کند خود مسئول است که تحقیق و تفحص کند، سپس بپذیرد یا نه . اگر پذیرفت مسئولیت ازدواج با خود اوست. واسطه، نباید به خاطر مشکلات بعدی ملامت و توبیخ شود اما متاسفانه این اتفاقی است که نهایتا می افتد. و درس عبرتی برای سایرین می شود.

بعضا دیده می شود زوجین در هنگام خوشیها هیچ یادی از واسطه ی ازدواجشان نمی کنند اما به محض برخورد با مشکلات ،واسطه را مورد توبیخ قرار می دهند. این کار دقیقا عبارت اخرای ناشکری از خداوند است.

تشکر از والدین

اگر سپاس از مخلوقات ،سپاس از خداوند متعال است، سپاسگزاری در برابر والدین بیش از هر کسی از مصادیق شکر خداوند است و آثار و برکات شکرگذاری را در زندگی پدیدار می کند. کسانی که همیشه نسبت به والدین خود طلبکارند و فقط ضعفها و کمبودها را می بینند، اگر چه همیشه در حال نماز و روزه باشند، کفران نعمت کرده و ناسپاسند. اینها از رحمت خداوند به دور اند. همین ها هستند که به مرور موجب کم شدن نسلها می گردند. چه بسا همسرانی که از ترس ناسپاسی اولاد از فرزند آوری رویگردانند.

از جمله مصادیق تشکر از پدر و مادر، دیدار و دلجویی در فواصل نزدیک به هم است. این مسئولیتی است که متاسفانه مردها بعد از ازدواجشان کمتر به آن اهمیت می دهند. بی وفایی فرزندان مخصوصا بعد از ازدواج امر ناپسندی است که موجب پیشامد حوادث شومی در زندگی افراد می شود.

از همسرتان تشکر کنید.

تشکر از همسر نیز موجب بیشتر شدن محبت و انگیزه ی او برای خدمت می شود. یکی از دلایل ازدیاد دعوا در خانواده، کمبود فرهنگ تشکر و قدردانی است. کسی که مورد تقدیر و تشکر قرار نمی گیرد احساس یک قربانی را خواهد داشت. در این صورت دیگر به خیر او امیدی نیست .در فرصتهای خوب زندگی جا دارد کوچکترین خوبیها و خدمتهای یکدیگر را یاد کرده و تشکر کنیم تا به همسرمان نشان دهیم که خوبیهایش را نادیده نگرفته و قدر و ارزش محبتهایش را درک می کنیم. آنگاه خواهیم دید که با تشکر خیلی زود بر محبتها افزوده خواهد شد.